Guillaume Dufay
Guillaume Dufay, także Guillaume Du Fay (ur. ok. 1400 w Cambrai (lub okolicy), zm. 27 listopada 1474 w Cambrai) – franko-flamandzki kompozytor okresu średniowiecza i renesansu.Związany z dworem w Cambrai oraz dworem papieskim. Był również duchownym i bakałarzem prawa kanonicznego. Jest centralną postacią szkoły burgundzkiej i w związku z tym jednym z najbardziej wpływowych kompozytorów XV-wiecznych.
Dufay pozostawił po sobie ok. 220 kompozycji (80 motetów, 35 części i 8 cyklów mszalnych oraz 2 magnificaty), zachowanych w 50 XVI- i XVII-wiecznych rękopisach. Tworzył przede wszystkim utwory religijne – msze i motety. Muzyka świecka Dufaya (pieśni i ballady) nawiązuje do francuskich kompozycji okresu ''Ars nova''.
Dokonał syntezy stylów: francuskiego, włoskiego i angielskiego. Był głównym przedstawicielem techniki fauxbourdon, bywa także uważany za jej twórcę.
Jednym z najsławniejszych dzieł Dufaya jest motet skomponowany z okazji konsekracji katedry Santa Maria del Fiore we Florencji, ''Nuper rosarum flores''. Formę motetu być może wzorował na proporcjach architektonicznych Świątyni Salomona: 6:4:2:3. Stosunek jednostek metrycznych w kolejnych fragmentach motetu układa się w takie same proporcje. Jest to nietypowe dla epoki, bowiem stosunek dyminucji w utworach zwykle był cały czas opadający. Źródło: Wikipedia
1
Wydane: ©, 2014
Superior document: Klingende Forschung 5
Links: Inhaltstext
2
Wydane: ©, 2012
Superior document: Klingende Forschung 3
3
Wydane: 1960
Superior document: Die frühen Messenkompositionen von Guillaume Dufay [2]
4
Wydane: 1960
Superior document: Die frühen Messenkompositionen von Guillaume Dufay [1]
5
Superior document: Münchner Veröffentlichungen zur Musikgeschichte 5
6
Wydane: 1960
Superior document: Sechs Trienter Codices geistliche und weltliche Kompositionen des XV. JHS. ; Auswahl 3