Biblioteka Ambrozjańska

|data założenia = 1609 |data likwidacji = |siglum = |wielkość zbiorów = |rodzaje zbiorów = |filie = |biblioteki partnerskie = |kod mapy = Mediolan |współrzędne = 45°27′47.16″N, 9°11′07.44″E |commons = Category:Biblioteca Ambrosiana |www = https://www.ambrosiana.it/ }} Biblioteka Ambrozjańska (wł. ''Biblioteca Ambrosiana'') – biblioteka w Mediolanie, we Włoszech, zawierająca wiele wartościowych dzieł literackich kultury światowej.

Została założona przez ks. kardynała Fryderyka Boromeusza (1564–1631), miała gromadzić rzadkie książki i manuskrypty. Trzonem jej zbiorów stała się biblioteka benedyktynów z Bobbio (1606) i zbiór Vincenza Paniellego.

Budowę gmachu biblioteki rozpoczęto w 1603 roku, a w 1609 udostępniono ją publiczności. Była to druga w Europie biblioteka publiczna po Bodleian Library w Oksfordzie. Początkowo gromadziła 15 tys. manuskryptów i 30 tys. książek drukowanych. W 1625 kardynał Boromeusz utworzył akademię, która miała się zająć gromadzeniem obrazów i grafiki, a która stała się zaczątkiem dzisiejszej Pinakoteki Ambrozjańskiej.

thumb|Fasada budynku mieszczącego Bibliotekę Ambrozjańską

Pośród najcenniejszych rękopisów przechowywanych w tej bibliotece jest ''Kanon Muratoriego'' (najwcześniejszy katalog ksiąg Nowego Testamentu) i ''Kodeks Atlantycki'' Leonarda da Vinci.

Prefektem Biblioteki Ambrozjańskiej był m.in. popularny włoski biblista ks. arcybiskup Gianfranco Ravasi oraz ks. Achille Ratti, późniejszy papież Pius XI. Źródło: Wikipedia